“Het is nog maar zo kort geleden dat ik even oud was als jij en plezier had in dezelfde dingen als waar jij nu van geniet. Ik ben geen oude man met zilverwitte haren, want dan zou je mij er bij alles wat ik aan je schrijf aan kunnen herinneren dat jij nog jong bent en dat jouw leven daarom anders is dan het mijne. Maar dat is niet zo en daarom hoop ik dat ik je vriend mag zijn en dat je wil geloven dat mijn Zaligmaker ook de jouwe wil zijn.” Zo begint een brief die Robert Murray McCheyne schreef aan een jongen uit zijn gemeente. Hij kwam tot bekering toen hij achttien jaar oud was en overleed toen hij nog maar negenentwintig was. Al is dat inmiddels bijna tweehonderd jaar geleden, tóch heeft zijn leven ook grote betekenis voor jonge mensen vandaag. Wat ging er in de jonge Robert om? Waar worstelde hij mee? Waar ging zijn verlangen naar uit? Hoe leerde hij zo jong zijn vertrouwen op de Heere te stellen? Hoe komt het dat hij zo jong al zoveel vrucht mocht dragen? Uit zijn dagboeken en preken is daarover veel te leren. In dit boek heeft de auteur deze kernpunten uit het leven van Robert Murray McCheyne samengevat en dichtbij gebracht voor jonge mensen. Het inspireert en bemoedigt, omdat de God van McCheyne niet veranderd is.